Анатолій Расціслававіч Макаўчык, механізатар СВК "Лань-Нясвіж", да свайго прафесіянальнага свята падышоў з багажом, які лёгка несці - павагай і аўтарытэтам, прызнаннем высокага прафесіяналізму ў сваёй справе.

Скончыўшы школу ў Чанавічах, ён пайшоў служыць у армію, пасля вярнуўся ў родныя мясціны і з тых пор працуе механізатарам. Спачатку, вядома, было турботна і клопатна. Але праз некаторы час справы пайшлі на лад. Інтарэс да сваёй працы, да любой тэхнікі, імкненне не падвесці, выканаць усё, як трэба - далі свае вынікі. Разважліваму і надзейнаму механізатару давяраюць самыя адказныя справы і даручаюць тэхніку, бо ведаюць - не падвядзе. У клопатных буднях А.Р. Макаўчык і не прыкмеціў, як прабегла амаль 20 гадоў. Шмат працоўных вышынь было дасягнута за гэты час. У асабістым арсенале вопытнага механізатара - шматлікія граматы, падзячныя пісьмы. Неаднаразова быў і дэлегатам абласнога і рэспубліканскага фестывалю-кірмашу "Дажынкі". Але галоўнае, на думку Анатолія Расціслававіча, - павага ў калектыве, пранесеная праз гады любоў да выбранай прафесіі.